Wyznania nie do końca dorosłej
Stephanie Calman ujawnia swoją osobliwą niezdolność do bycia dorosłą. W wieku czterdziestu lat uświadamia sobie, że choć dokonała wi elu ''dorosłych'' rzeczy - pochowała ojca, wyszła za mąż, urodziła dzieci - wcale nie stała się dorosła. Chociaż fizycznie czuje brzem ię swoich lat, emocjonalnie nadal jest najgorszą uczennicą w klasie. Nadal też boi się uroczystych przyjęć, pająków, szczęśliwych za kończeń, wszelkich grup i ciemności. Być może życie powinno przypominać matematykę, w której nie wolno przejść na wyższy poziom, jeś li nie opanowało się niższego. Autorka zadaje sobie fundamentalne pytania na temat obu płci, objaśnia, czemu kobiety powinny spędzać więcej czasu w kuchni, dlaczego mężczyźni mają zamglone spojrzenie na widok rozbierającej się żony i czemu owoce nie zawsze nam słu żą. Odważna, szczera i zabawna książka Stephanie Calman daje nadzieję wszystkim złym rodzicom i wszystkim nie do końca dorosłym.