Zmiany strukturalne w Królestwie Polskim wczesnej epoki paskiewiczowskiej
Ukazując zachodzące w Królestwie Polskim wczesnej epoki paskiewiczowskiej wielopłaszczyznowe kształtowanie się podstaw egzystencjaln ych kraju i społeczeństwa, postawiono w niniejszej monografii pytania o prawdziwy charakter sprawowanej władzy oraz o możliwości rea lizacji, przez lokalną administrację, długofalowego interesu rozwojowego zniewolonego państwa. Przeprowadzona analiza wskazuje, iż zasadą priorytetową, określoną na użytek sprawowania efektywnej pragmatyki najezdniczych rządów, było z jednej strony podjęcie starań o rzeczywiste podporządkowanie lokalnego aparatu władzy i czynników społeczno-gospodarczych, z drugiej - próba zachowania w relacjach polsko-rosyjskich idei legalizmu. Ten pozorny paradoks, polegający na uznaniu za sedno polit yki rosyjskiej wobec podbitego Królestwa zasady swoiście rozumianej legitymizacji władzy i wynikających z tego założenia konsekwencj i pragmatycznych, został w znaczącym stopniu zdyskontowany przez polskie struktury administracyjne. Miejscowe agendy centralne, mini sterialne czy samorządowe potrafiły bowiem w warunkach ograniczonej autonomii wypracować i wprowadzić w czyn na wskroś na owe czasy nowoczesne idee pozytywistyczne, umocowane w aksjomacie działań państwa prawnego. W efekcie w przeważającej mierze przypadków nie ud ało się rosyjskim wielkorządcom pozyskać czynnego, kreatywnego współdziałania miejscowego aparatu administracyjnego w intensyfikacji procesu ujarzmienia podbitego narodu i państwa. Co więcej, lokalne władze niejednokrotnie inicjowały i wspierały proces wzrostu sił y odpornościowej polskich struktur społecznych i gospodarczych.