Utracony honor, zdradzona wiara
Wojna wdarła się w życie autora, gdy skończył osiemnaście lat. Stanął wobec niej niczym wobec osobistego fatum. Jego pozbawiona pato su opowieść jest wnikliwym studium lat głodu,okrutnej rosyjskiej zimy, bezlitosnych, a zarazem beznadziejnych walk. Wspomnienia są p rzepojone obawą przed śmiercią, która nie daje o sobie zapomnieć. Wszechobecny marazm pogłębia jeszcze znajomość pobudek, dla któryc h bezlitośni, cierpiący na manię wielkości dowódcy uczynili z żołnierzy jednocześnie oprawców i ofiary bezwzględnego programu zagład y. Książka jest daleką od jakichkolwiek ubarwień relacją świadka wydarzeń rozgrywających się podczas II wojny światowej. Opowiadając gorzkie przeżycia, autor po prostu stwierdza - byłem tam.