Tradycyjne malarstwo koreańskie. Symbole i wierzenia
Jest to pierwszy w Polsce album o Korei. Nosi tytuł: Tradycyjne malarstwo koreańskie, jako że poświęcony jest właśnie sztuce, zwanej w Korei minhwa. W sposób nietypowy tłumaczy koreańskie wierzenia i obyczaje poprzez malarstwo.
Pokazane tu tradycyjne malarstwo - minhwa - pochodzi głównie ze złotego okresu malarstwa koreańskiego, przypadającego na środek i koniec epoki Choson, czyli okres od początku XVII do przełomu XIX/XX w. W połowie XVII w., po upadku chińskiej dynastii Ming, sztuka koreańska zaczęła uniezależniać się od Chin, a koreańscy artyści zaczęli poszukiwać inspiracji w swojej kulturze, zwracając się ku malarstwu symbolicznemu. Neokonfucjanizm, rozwijający się z nakazu nowych władców od ponad dwóch stuleci, zdominował życie społeczno-polityczne kraju i zaczął pozytywnie wpływać na rozwój nauki i sztuki. Nie tylko artyści, ale przede wszystkim uczeni, którzy najczęściej sami zajmowali się malarstwem i kaligrafią, wskutek prestiżu, jakim się cieszyli, wyznaczali klasyczną koreańską estetykę. Do najbardziej znanych twórców tej epoki należą Kim Hong Do, Shin Yun Bok i Chong Son. Niestety, większość artystów pozostała anonimowa.