Światowa metropolia
Londyn w XVIII wieku był największym miastem na świecie, stolicą potęgi
kolonialnej, liberalizmu, wolnej prasy, wyzwolonych artystów, znakomitej
muzyki i światowych finansów. Był jednak również siedliskiem występku,
prostytucji i ksenofobii.
Książka ma na celu ukazanie nie tylko świata osiemnastowiecznych
arystokratów i artystów, lecz również mieszkających w brytyjskiej
metropolii cudzoziemców, turystów oraz biedaków. W mieście panowały zbyt
wielkie kontrasty, aby nazywać go pięknym, jednakże było na tyle
wspaniałe, by stać się przedmiotem zachwytu całej ówczesnej Europy. Jak
mawiał pisarz tamtych czasów, Samuel Johnson: ?Być znudzonym Londynem,
to być znudzonym życiem, Londyn zawiera bowiem wszystko,
co życie może ofiarować?.