Rok ognistego smoka
W tomie Ewy Sonnenberg pisząca pobiera nauki kontemplacji, kosmicznej
jedności ze wszystkim, co istnieje oraz sztuki zanegowania własnego
'ja' u japońskiego mistrza formy haiku Basho. Rok Ognistego Smoka można
czytać jako zbiór wierszy medytacyjnych, w których ważną rolę odgrywa
przewartościowanie kategorii z kręgu kultury europejskiej. Oto rodzą się
pytanie, czy nasza mądrość zdobywana przez epoki i pokolenia, tradycja
myśli oraz doświadczenie, któremu ufamy, nie powinny zostać poddane
rewizji. Otwiera się tutaj możliwość dialogu z buddyzmem-Zen, istotne
jest otwarcie na olśnienia, których nie sposób wypowiedzieć, studiowanie
paradoksalnych formuł związanych z duchowym rozwojem, a także ujawnienie
ograniczeń naszego umysłu. Poetka wybiera eksperyment literacki:
poznawczy, estetyczny, formalny. Poddaje się zagadkowemu urokowi
'inności', bada odległą od naszych przyzwyczajeń wrażliwość, trafnie
posługuje się stylizacją literacką, przełamuje wersyfikacyjne standardy,
sięgając na przykład po zapisy o długim wersie - wypełniające dwie
stronice.
Wojciech Ligęza