Poezja emigracyjna Iwana Bunina (1920-1953)
Praca ma w intencji Autorki wypełnić nie tylko lukę, swoiste ?puste miejsce'' w badaniach nad twórczością Iwana Bunina, ale też, jak należy sądzić z wielu sugestii, pełnić funkcję rekomendacji spuścizny poetyckiej pisarza czasu emigracji. Autorka koncentruje się na analizie sześćdziesięciu wierszy pisanych przez poetę za granicą, ale poprzez nie rekonstruuje stosunkowo spójny Buninowski model świata, wsparty na fundamencie dominujących motywów: upływu czasu, przeszłości, pamięci, zapomnienia i pojęć erosa, sacrum, śmierci i ojczyzny. Z recenzji dr hab. Barbary Stawarz, prof. AP