Opowieści przebrane
Opowiadania zawarte w tym tomie pochodzą z dwóch wcześniejszych zbiorów Wojciecha Kuczoka. Zadziwiają świeżością formy i wnikliwości ą obserwacji. Są tak pełne emocji, pulsujące życiem, bólem, wspomnieniami, że nie sposób przeczytać ich jednym tchem, za pierwszym p odejściem. Trzeba je smakować przez kilka wieczorów. Trzeba czekać i pozwolić im znaleźć sobie miejsce ? w nas. Wielkim atutem tej prozy jest wspaniały język: rozmaite gwary, nieznane dialekty, kalambury, zabawne neologizmy i stylistyczne fajerwerki tworzące żywi ołową narrację.