Odwrócona perspektywa
W klarownych wierszach Wacława Oszajcy odbija się świat, którego nie
sposób ogarnąć. Nieodgadniony i pełen sprzeczności, budzący sprzeciw i
zachwyt, stanowiący wyzwanie zarówno dla rozumu, jak i dla ludzkich
uczuć.
Poeta patrzy na niego trzeźwo, ze zdroworozsądkową przekorą, ale i z
sympatią. To ona, pod rękę z poczuciem humoru, wbrew przeciwnościom
prowadzi go tam, gdzie schronienie odnajdują jedynie ludzie prawdziwie
dojrzali: ku przystani pogodnej wyrozumiałości.