Od milczenia do zamilknięcia
'Badacze literatury rosyjskiej przełomu wieków XIX i XX przywołują
zwykle dorobek poetek (Mirry Łochwickiej, Zinaidy Gippius, Anny
Achmatowej, Mariny Cwietajewej i wielu innych), natomiast proza kobieca
jest albo pomijana milczeniem, albo ograniczona do kilku dyżurnych
nazwisk (zwykle Gippius i Zinowjewej-Annibał). Znakomita, kompetentnie
napisana rozprawa Ewy Komisaruk znacznie poszerza tradycyjny horyzont
badawczy i wydobywa z mroku czytelniczego zapomnienia i
literaturoznawczej niepamięci pisarki i teksty, którymi żyła ówczesna
Rosja. To Nagrodska, Sanżar, Wierbicka mówiły w imieniu kobiet do
kobiet, to one antycypowały i towarzyszyły narodzinom
dwudziestowiecznego ruchu feministycznego. Bez nich- teraz, po lekturze
'Od milczenia do zamilknięcia', jestem tego pewien- nasza wiedza o epoce
była niekompletna.' Fragment recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Klimowicza