Nowy kosmos. Strinberg, nauka i znaki
W roku 1892 August Strindberg porzuca na kilka lat działalność literacką i zaczyna zajmować się eksperymentami chemicznymi i alchemi cznymi oraz badaniami z zakresu nauk ścisłych. Krystalizuje się wtedy nowy światopogląd pisarza, inspirowany pismami Swedenborga, Li nneusza, Goethego i dziewiętnastowiecznych alchemików i okultystów. Metoda naukowa Strindberga oparta była o poszukiwanie harmonii, analogii i przyległości w naturze. Odrzucał on paradygmat pozytywistyczny i wszelki podział na specjalizacje naukowe, próbując opisa ć całość Stworzenia w kategoriach religijnych.