Naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem
Monografia zawiera analizę rozwiązań kompensacyjnych funkcjonujących w
systemie prawa karnego. Obrazuje wielowątkowa problematykę dotyczącą
naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu przestępstwem z
perspektywy zarówno materialnego prawa karnego, jak i procesu karnego, z
odpowiednim uwzględnieniem płaszczyzny wykonawczej oraz prawa cywilnego
i w części także ogólnej teorii prawa. Takie kompleksowe ujecie ukazuje
funkcjonowanie instytucji kompensacyjnych, które aktualizują się w
momencie wyrządzenia szkody, oraz sytuacje prawna konfrontowanego z nimi
pokrzywdzonego.
W pracy przedstawiono również problematykę dualizmu regulacji prawnych o
charakterze kompensacyjnym, ujawniającego się w konkurencyjności
instytucji prawa karnego i cywilnego. Poddano rozwadze zagadnienie
właściwości i zakresu kompensacji wprowadzonej do prawa karnego, a
pozostającej dotąd domena prawa cywilnego. Szczególna uwagę poświęcono
rozważaniom o naprawieniu szkody jako samoistnej sankcji - reakcji na
przestępstwo. Jej rezultat to wyznaczenie obszaru, w którym zasadne jest
poprzestanie na odszkodowaniu przy niecelowości orzekania kary oraz
oznaczenie możliwości modyfikacji wymiaru kary w sytuacjach, w których
naprawiono szkodę. Praca jest połączeniem refleksji teoretycznej z
analiza wątpliwości rodzących się na tle praktyki orzeczniczej.