Moja bratowa Annabel
Dwaj bracia i jedna kobieta. Gilles, starszy, jest dziennikarzem specjalizującym się w gastronomii i dekoracji wnętrz, zaś młodszy, Fabien ? gwiazdą filmową. Każdej niedzieli spotykają się w domu swojej matki w Marolles-en-Brie. Tam właśnie w Wigilię Bożego Narodz enia aktor przedstawia rodzinie Annabel, kobietę, która może zostanie jego żoną. Gilles jest nią zauroczony. Ale co naprawdę jest pr zyczyną tego zauroczenia? Czy to, że chciałby odebrać coś swojemu bratu, który osiągając sukces, pozbawił go niejako prawa starszeńs twa? Czy też po raz pierwszy w życiu chce być bardziej z nich dwóch kochany? A może pragnie rozszyfrować charakter Annabel, raz cnot liwej jak westalka, a raz kapryśnej, za każdym razem jednak kierującej się niejasnymi motywami?
Od tej lektury nie można się oderwać
Opowieść o ludziach wrażliwych, subtelnych, którzy nieoczekiwanie dla samych siebie stają się bohaterami przejmującego dramatu
Patrick Besson w powieści
Moja bratowa Annabel osiąga szczyty swej sztuki. Tym razem ukazuje się nam jako mistrz prostoty, (? ) styl jest lekki, dygresje starannie wyważone, dobrze prowadzona intryga, w języku nie ma nawet śladu pospolitości (?). To jest szy te ręcznie.
Franz-Olivier Giesbert Le Point
W
Mojej bratowej Annabel Patrick Besson opowiada to, co w przypadku autora napuszonego lub o ciężkim piórze stanowiłoby trage dię. Besson snuje wątek z fantazją, pod którą kryje się głęboka melancholia przeznaczenia. Nie dajmy się zwieść pozorom lekkomyślnoś ci, bezceremonialnej, lekceważącej postawie bohaterów: są okrutni. Okrucieństwem pełnym czułości.
Bernard Pivot Journal du Dimanche
Wśród powieści Patricka Bessona ta bez wątpienia ukazuje najgłębiej ukryte, najtajniejsze rany pokrywane zgiełkiem błahych, wręcz za bawnych sytuacji. Kiedy cichnie seria karabinu maszynowego formy, można usłyszeć samotnego snajpera mordującego cienie przeszłości ( ?). Besson pisze tak, by rozerwać serce na strzępy. Przede wszystkim własne.
Aude Lancelin Le Nouvel Observateur