Jestem Czeczenem
''Trudno być Czeczenem. Jeśli jesteś Czeczenem ? powinieneś nakarmić i
przygarnąć wroga, który zapukał do twoich drzwi jako gość, powinieneś
bez namysłu umrzeć, broniąc honoru dziewczyny, powinieneś zabić
człowieka, którego ściga zemsta twojego rodu, wbijając mu kindżał prosto
w pierś, bo nie wolno ci strzelać nikomu w plecy, powinieneś oddać
ostatni kawałek chleba przyjacielowi, powinieneś zatrzymać samochód i
wysiąść, żeby przywitać przechodzącego obok starca, nigdy nie wolno ci
uciec, nawet gdy wrogów jest tysiąc i nie masz najmniejszych szans na
zwycięstwo ? ty mimo wszystko musisz stanąć do walki. I cokolwiek by się
działo, nie wolno ci płakać. Niech odchodzą ukochane kobiety, niech w
nędzę popada twój dom, niech na twoich rękach broczą krwią przyjaciele ?
nie możesz płakać, jeśli jesteś Czeczenem, jeśli jesteś mężczyzną. Tylko
jeden raz, jedyny raz w życiu wolno ci zapłakać: kiedy umiera matka''.
''Jestem Czeczenem'' to opowieść o miłości do ojczyzny, przejawiającej się
w niezwykłym i niemal zapomnianym w XXI wieku przywiązaniu do ziemi i
krajobrazu. To także studium poczucia pięknie pojmowanej narodowej dumy
płynącej z tradycji przeciwstawionej medialnemu obrazowi czeczeńskiego
uchodźcy. Bohaterom opowiadań Sadułajewa nieuchronnie towarzyszy cień
wojny, który niemal przekornie ożywia idyliczne obrazki z dzieciństwa i
barwne wspomnienia spokojnych czasów. Jednak każdy wątek pamięci powraca
do punktu wyjścia - nieszczęścia konfliktu zbrojnego, którego ofiarami,
ale i sprawcami są nierzadko najbliżsi...