Instrumenty polityki zagranicznej USA wobec państw Ameryki Łacińskiej 1945-2000
Książka stanowi analizę instrumentów polityki zagranicznej, jakie Stany
Zjednoczone stosowały wobec państw Ameryki Łacińskiej w latach 1945-
2000.
Zastosowanie kryterium przedmiotowego pozwoliło wyodrębnić trzy
zasadnicze kategorie instrumentów polityki zagranicznej, a mianowicie:
polityczne, militarne oraz ekonomiczne. Specyfika stosunków
międzyamerykańskich wymaga, by do instrumentów latynoamerykańskiej
polityki USA zaliczyć także Organizację Państw Amerykańskich.
Skomplikowany charakter relacji Stanów Zjednoczonych z ich południowymi
sąsiadami powoduje, że każda kategoria instrumentów przenika się z
innymi. Instrumenty o charakterze politycznym często zawierają w sobie
pierwiastek militarny i ekonomiczny. Stosowanie instrumentów
ekonomicznych byłoby niemożliwe bez pewnych instrumentów o charakterze
politycznym. Wreszcie, instrumenty militarne bardzo często sprowadzały
się do kwestii finansowych. Jednocześnie należy zaznaczyć, że to nie sam
podział instrumentów na polityczne, militarne i ekonomiczne, a także
uznanie OPA za instrument latynoamerykańskiej polityki USA
odzwierciedlają w pełni wyjątkowość polityki Stanów Zjednoczonych wobec
państw Ameryki Łacińskiej. Ową wyjątkowość doskonale przedstawiają
bowiem formy, jakie poszczególne instrumenty przybierały.