Grzeczność językowa wsi, część 1
Merytorycznie bogata, oryginalna w podjętej tematyce, wykorzystująca
ogromny materiał, analizująca wiele odniesień do dawnych i współczesnych
relacji między językiem a kulturą polskiej wsi, nienaganna
metodologicznie ? takie pozytywne określenia przychodzą mi na myśl,
kiedy czytam i mam najkrócej scharakteryzować pracę dra Kazimierza
Sikory poświęconą językowej grzeczności w gwarach. Autor bardzo dobrze
wybrał tę dialektologiczną problematykę badawczą. Jest to ostatni już
moment, kiedy można jeszcze uchwycić resztki żywego dawniej na wsi
polskiej wiejskiego modelu grzeczności stojącego w wyraźnej opozycji do
modelu ogólnego (można go nazwać miejskim lub pańskim). Praca ta
wymagała nie tylko żmudnych, dzisiaj bardzo trudnych badań terenowych,
ale i wielkiej odwagi, aby ją w ogóle podjąć.
z recenzji prof. dra hab. Kazimierza Ożoga