Granica
Granica (1935) jest jednym z największych osiągnięć prozy psychologicznej dwudziestolecia międzywojennego. Początkowo powieść nosiła tytuł Schematy. Jej najważniejszym tematem jest ''analiza życia i postaw głównego bohatera, który z ambitnego studenta, głoszącego radykalne poglądy społeczne i etyczne, w miarę upływu czasu przeradza się w człowieka dwuznacznego pod względem moralnym, stopniowo ulegającego presji rozmaitych schematów sytuacyjnych, które doprowadzają go w końcu do samobójczej śmierci'' (M. Bernacki).