Kulturka

Gra z czytelnikiem /UMK/

Podstawowa relacja literackiej komunikacji (autor - dzieło - czytelnik) implikuje - zwłaszcza współcześnie - szczególny rodzaj interakcji pomiędzy twórcą dzieła a jego odbiorcami. Ten typ współdziałania określić można mianem ''gry''. Autor jest tu dysponentem reguł, dzieło zawiera rodzaj ''zadania'', czytelnik winien zadanie to rozwiązać. Tak, w dużym uproszczeniu, można by zarysować ten proces, który niekiedy określa się mianem ''gry z czytelnikiem''. Pytania o ''grę z czytelnikiem'' dotyczą sposobów jej prowadzenia, celów, jakie się dzięki niej osiąga, jej stosunku do zastanych konwencji literackich, także modyfikacji, które można przez jej użycie do systemu literackiego wprowadzić, wreszcie granic tego zjawiska i - co wydaje się najważniejsze - zasadności mówienia o nim w znaczeniu kategorii teoretycznoliterackiej. Badacze, biorący udział w przedsięwzięciu, którego wynikiem jest powstanie niniejszego tomu, tropiąc strategie autorskie pojawiające się w różnorodnych tekstach na odmiennych płaszczyznach (od tytułu, przez formę, treść, aż do struktury dzieł), unikali przy tym pogłębionych rozważań teoretycznych. Wskazują jedynie kierunki dalszych badań, których potrzeba wydaje się być odczuwana w środowisku literaturoznawców.