Dziewczyny z Portofino
Przyjaźnie i zdrady, doświadczenia erotyczne i wyprawy na zakazane tereny, bunt i dążenie do niezależności, życiowe wybory i dramaty - powieść Grażyny Plebanek Dziewczyny z Portofino to rozpoczynająca się w latach 60. i obejmująca trzydzieści lat historia Agnieszk i, Hanki, Beaty i Mani, dziewcząt z jednego podwórka, a potem kobiet, których życiowe przełomy zbiegły się z przełomami politycznymi . To także - w tle - obraz losów ich matek i babek, których decyzji nie będą chciały powtarzać, poszukując w życiu własnej drogi. Cz wórkę dziewczyn różnią doświadczenia rodzinne: jedna jest córką zamożnego lekarza, inna dzieckiem alkoholików. Różnią się poglądy po lityczne ich rodziców i wyznawane przez nich wartości, ale przyjaciółki razem chodzą do szkoły i wspólnie uczą się życia, szybko odk rywając, jak bardzo fałszywa jest ''jedynie słuszna'' rzeczywistość i narzucane przez dorosłych reguły. Kiedy dorosną, każda będzie mu siała sama zadecydować o sobie i przejść samotnie przez kolejne doświadczenia: nieudany związek, utratę dziecka, emigrację. Podwórko wa przyjaźń, wcale nie typowo dziewczyńska, bo wymagająca i trudna, okaże się w dorosłym życiu źródłem siły i wsparcia, którego boha terki nie otrzymały ani od rodziców, ani od swoich partnerów. Dziewczyny z Portofino to także obraz PRL z kobiecej perspektywy: kole jki w sklepach, sadzenie drzewek w czynie społecznym, pełna indoktrynacji szkoła. Grażyna Plebanek ukazuje również transformację ust rojową jako przełom nie tylko polityczny, ale zmianę codziennego doświadczenia i myślenia o własnym życiu: perspektywach, możliwości ach, celach. Czyta Grażyna Plebanek.