Dziewczynka w baśniowym lesie
Nie jest to jeszcze jedna książka o baśniach, ale raczej poetyka baśni, w której autor - w przeciwieństwie do przedstawicieli psycho analizy, a zwłaszcza B. Bettelheima, z którym otwarcie polemizuje - wystrzega się interpretowania za wszelką cenę cudownych i fantas tycznych historii. Pierre Peju sugeruje raczej, byśmy wsłuchali się w ich głosy, podążyli zaznaczonymi ścieżkami, nieustannie kreślą c mapę dziwnych miejsc, magicznych działań, przeobrażeń. Możemy zanurzyć się w opowieści, dać się porwać narracyjnym nurtom, nie roz strzygając raz na zawsze o ich znaczeniach. To książka budująca sieć powiązań pomiędzy tradycyjnymi baśniami, na przykład tymi, któr e zebrali bracia Grimm, a literackimi opowieściami niemieckich romantyków. Pojawiają się tu motywy cienia, automatów, mandragory, lu ster i straconego odbicia, wciąż żywe w naszej podświadomości. Przez gęstwinę leśną przedziera się dziewczynka - zagubiona lub uprow adzona: spotyka na swojej drodze wróżkę, czarownicę, krasnoludki, zaklinacza. W jej postaci przejawia się w całej swojej niejednozna czności zepchnięta na margines dziecięcość. Książkę zamyka oryginalna bajka pióra Pierre'a Peju: Rybo-kot. Pierre Peju, filozof, pow ieściopisarz i eseista, opublikował około piętnastu książek, takich jak Naissances (Galimard, 1998), Siostrzyczka Ewa od kartuzów (w yd. pol. 2005), Śmiech ogra (wyd. pol. 2006). Jest również wydawcą i autorem opracowań wielu baśni w wydawnictwach Jose Corti oraz M ercure de France.