Dni i noce
To poezja, która czerpie ze wspomnień, z przeszłości, zamienia ją w czas teraźniejszy: ''zdania, wyrazy, co mają wciąż wyrażać trwanie''. Wszystko jest tu dobrze wyważone: prostota wyrazu okazuje się skomplikowaną konstrukcją, zamiast prywatnych meandrów mamy opowieść o bliskości, o tym, co najważniejsze. Te wiersze, skupione na drobnych obrazach, czynnościach, rozmowach, unikają jakiegokolwiek fałszywego tonu. Są za to precyzyjne, co do sekundy i co do słowa. Wydanie drugie, skorygowane.